रस्त्यात एका धर्म शाळेत नारायण शास्त्रींचा मुक्काम असतो. तिथे त्यांना एक ब्राह्मण प्यायला निशुल्क दुध देतो.
कारण विचारल्यावर तो सांगतो की पौर्णिमेच्या दिवशी तो वाटसरूंना निशुल्क दुध देतो.
नंतर तो आपली कथा सांगतो-
त्याचे नाव कृष्णंभट असतं. त्याच्या गाय दुध देणे बंद करते. तरी तो तीचं नीट संगोपन करत असतो.
तो, दुसरे काही उत्पन्न नसल्यानी दारिद्रानी गांजलेला असतो.
एकदा स्वामींना तो घरी बोलावतो. त्यांचं पूजन करतो स्वामी नैवेद्य म्हणुन दुध मागतात.
कृष्णंभटला दुध देता येत नाही तो घरी दुध नसल्याचे सांगतो.
स्वामी म्हणतत: " काय रे खोटं कशाला बोलतो ,घरात गाय आहे पण आम्हाला दुध नाही अशे सांगतो."
कृष्णंभट म्हणतो : "अहो स्वामी ती गाय भाकड आहे दुध देत नाही."
स्वामी म्हणतात: " अरे ती गाय दुध देते ,आमच्याशी खोटं बोलतो."
कृष्णंभट स्वामींच्या समाधानासाठी बायकोला गाईचे दुध काढ अशे सांगतो.
दुध येणार नाही तेव्हा स्वामींचे समाधान होईल.
बायको थोडीशी चिडून दुध काढायला जाते, पण काय गाईच्या थनातून दुध येते.
तिला आधी भास वाटतो पण पाहता-पाहता हातातला पेला गच्च भरून जातो.
मोठेभांडे आणले जातात तेही भरतात.
कृष्णंभट आणी त्याची बायको स्वामींच्या चरणात पडतात.
नारायण शास्त्री ना तर आता स्वामी पक्के मांत्रिक वाटतात ते आपला पुढच्या प्रवासाला निघतात.
कारण विचारल्यावर तो सांगतो की पौर्णिमेच्या दिवशी तो वाटसरूंना निशुल्क दुध देतो.
नंतर तो आपली कथा सांगतो-
त्याचे नाव कृष्णंभट असतं. त्याच्या गाय दुध देणे बंद करते. तरी तो तीचं नीट संगोपन करत असतो.
तो, दुसरे काही उत्पन्न नसल्यानी दारिद्रानी गांजलेला असतो.
एकदा स्वामींना तो घरी बोलावतो. त्यांचं पूजन करतो स्वामी नैवेद्य म्हणुन दुध मागतात.
कृष्णंभटला दुध देता येत नाही तो घरी दुध नसल्याचे सांगतो.
स्वामी म्हणतत: " काय रे खोटं कशाला बोलतो ,घरात गाय आहे पण आम्हाला दुध नाही अशे सांगतो."
कृष्णंभट म्हणतो : "अहो स्वामी ती गाय भाकड आहे दुध देत नाही."
स्वामी म्हणतात: " अरे ती गाय दुध देते ,आमच्याशी खोटं बोलतो."
कृष्णंभट स्वामींच्या समाधानासाठी बायकोला गाईचे दुध काढ अशे सांगतो.
दुध येणार नाही तेव्हा स्वामींचे समाधान होईल.
बायको थोडीशी चिडून दुध काढायला जाते, पण काय गाईच्या थनातून दुध येते.
तिला आधी भास वाटतो पण पाहता-पाहता हातातला पेला गच्च भरून जातो.
मोठेभांडे आणले जातात तेही भरतात.
कृष्णंभट आणी त्याची बायको स्वामींच्या चरणात पडतात.
नारायण शास्त्री ना तर आता स्वामी पक्के मांत्रिक वाटतात ते आपला पुढच्या प्रवासाला निघतात.
No comments:
Post a Comment